[ แปล ] จดหมายวันเกิดจากยูกิริน และสปีชงานวันเกิดของไค โคโคอะ (GO!GO! little SEABIRDS!! 08.12.19)
------------------------------------------
【จดหมายวันเกิด】
ผู้อ่าน: ทาคิโนะ ยูมิโกะ
ถึงโคโคอะ
โคโคอะ สุขสันต์วันเกิดอายุ 16 ปีนะ
ฉันได้รับโอกาสให้เขียนจดหมายถึงเป็นครั้งแรกค่ะ
คนที่โคโคอะซื้อกางเกงในเซ็กซี่ๆ ให้เป็นของขวัญวันเกิด คาชิวากิ ยูกิเองค่ะ
ที่ได้มาพูดคุยกับโคโคอะ น่าจะเริ่มจากที่ฉันเข้าไปคุยด้วยมั้งนะ
ครั้งนึงที่ฉันเปิดทีวีดูช่วงกลางคืน รายการที่กำลังฉายอยู่โดยบังเอิญก็คือ สารคดีของ STU48 ค่ะ
ในระหว่างนั้นเอง ฉันก็เริ่มรู้สึกสนใจใคร่รู้ในตัวเด็กคนนึง ที่ไม่ว่ายังไงก็กลุ้มใจ ไม่ว่ายังไงก็ร้องให้ แบบอดไม่ได้ค่ะ
พอได้เห็นโคโคอะที่ไม่ได้รับเลือกเป็นสมาชิกเซมบัตสึทัวร์ นั่งดูถ่ายทอดสดทัวร์อยู่ที่บ้านไปร้องไห้ไป ทำให้ในใจลึกๆ ฉันคิดว่า "น่าสงสารจัง อยากให้ได้รับผลตอบแทนจังเลยนะ"
และในช่วงท้ายของรายการ ในที่สุดความพยายามก็ได้รับผลตอบแทน ได้เห็นโคโคอะที่ได้รับเลือกเป็นสมาชิกเซมบัตสึทัวร์เฉิดฉายค่ะ
นับตั้งแต่ที่ได้รู้จักโคโคอะผ่านหน้าจอในวันนั้น ฉันเองก็ตกเป็นทาสของโคโคอะไปแล้วค่ะ
โคโคอะที่เข้ามาคุยด้วยในทุกๆ ครั้งที่เจอกันในงานจับมือนั้น ฉันรู้สึกได้ถึงความพยายามของเจ้าตัว และแน่นอนว่าพลังจากแฟนๆ ทุกคนด้วย ด้วยความร่าเริงสดใสในทันทีที่พบเจอ ความเจื้อยแจ้วน่ารำคาญนิดๆ หน่อยๆ ทำให้ฉันรู้สึกว่าโคโคอะจะกลายเป็นที่รักของทุกคนๆ ได้ค่ะ
ไม่ว่าจะในฐานะคนๆ นึง หรือในฐานะไอดอล ก็เป็นเด็กที่มีสเน่ห์จริงๆ ค่ะ
ฉันรักและชื่นชอบโคโคอะที่ทั้งเฟรนด์ลี่ ทั้งใสๆ ไร้เดียงสามากๆ เลยค่ะ
จะรอวันที่โคโคอะเป็นแนวหน้า และนำทัพ STU48 ทุกๆ คนนะคะ
จากนี้ไปก็มาสนิทกันนะ
ขอให้ปีนี้เป็นปีที่ดีอีก 1 ปีสำหรับโคโคอะด้วยเถิด
ป.ล.
ของขวัญวันเกิด เอาเป็นกางเกงในดีป่ะ?
จากคาชิวากิ ยูกิ
------------------------------------------
【สปีชจากโคโคอะเนื่องในงานวันเกิด】
เซอร์ไพรส์ค่ะ ไม่คิดว่าจะได้รับจดหมายจากยูกิรินซัง ได้เลยค่ะ จากนี้ไปก็จะสนิทกันค่ะ (ผู้ชมหัวเราะ)
จากนี้ไปก็จะทำให้เราสนิทกันค่ะ ถึงจะสนิทกันแล้วก็เถอะนะ และคราวนี้ฉันขอตอบว่า “ของขวัญวันเกิด เอาเป็นกางเกงในก็ได้ค่ะ!”
ด้วยความที่ตัวฉันเองไม่รู้ว่าจะพูดอะไรยังไงดี ก็เลยขอเขียนมาอ่านให้ฟังนะคะ
ขอขอบคุณที่จัดเซตันไซให้กับไค โคโคอะในวันนี้ด้วยค่ะ ขอบคุณครอบครัวที่คอยดูแลเคียงข้างอยู่เสมอ ขอบคุณสมาชิก ฝ่ายบริหาร และแฟนๆ ทุกคนมากๆ ค่ะ
ตอนที่เข้ามาใน STU ฉันอายุ 13 ปี ทำให้ฉันรู้สึกว่า ผ่านมาแล้วตั้ง 3 ปีแหนะ รู้สึกว่าเวลามันช่างผ่านไปเร็วจังเลยค่ะ
ในเธียเตอร์วันนี้ ก่อนที่สเตจจะเริ่มได้เห็นภาพบรรยากาศเป็นสีแดงฉาน ตอนเล่นเพลงก็เป็นสีแดงตลอด ถึงจะตื่นเต้นมากๆ แต่พอได้มองเห็นบรรยากาศแบบนี้แล้วก็รู้สึกสบายใจจริงๆ ค่ะ
ตอนที่ฉันไปสมัครออดิชั่น คือตอนที่ฉันไปซ้อมสัมภาษณ์เข้า ม.ปลายค่ะ (ผู้ชมหัวเราะ) ไปคัดเลือกรอบสุดท้ายในสภาพชุดวอร์ม แถมไม่ได้รู้ลึกอะไรเกี่ยวกับไอดอลเลย เอาจริงๆ ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองจะออดิชั่นติดเลยค่ะ
ตัวฉันที่ช่างตรงข้ามกับไอดอลที่เปล่งประกายอะไรแบบนั้น ได้เข้ามาใน STU ได้มาร้องและเต้นอยู่ตรงหน้าทุกๆ คน ชีวิตที่ไม่เคยคาดฝันก็ได้เกิดขึ้นกับตัวฉัน ที่เคยเอาแต่วิ่งเล่นภายใต้แสงอาทิตย์อยู่เรื่อยไปค่ะ ในช่วงแรกเริ่มเลย ฉันเองที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรก็คิดว่าเค้าให้ทำอะไรก็ทำๆ ไปเถอะ ซึ่งในตอนนั้นเองก็ได้มีประกาศเซมบัตสึซิงเกิ้ลแรก "Kurayami" ออกมา นั่นทำให้ฉันคิดได้ว่า ฉันไม่อยากจะรู้สึกแบบนี้เลย อยากจะพยายามเพื่อคนที่คอยสนับสนุนตัวฉันที่เป็นอยู่แบบนี้ และนั่นก็ทำให้ฉันเปลี่ยนวิธีคิดใหม่ค่ะ
ถึงจะมีความทรงจำเศร้าๆ ที่สมาชิกที่ทำกิจกรรมด้วยกันมาตั้งแต่รุ่นแรกจบการศึกษากันไปบ้าง แต่ก็นั่นล่ะค่ะ มันก็มีอยู่บ้างค่ะ
มีคนต่างบอกว่า “พอขึ้น ม. ปลาย เรียนไปทำงานไอดอลไปด้วยมันยากนะ” ทำให้รู้สึกกังวลใจมาก ทั้งกังวลว่าตัวเองอาจจะทำเสียทั้งสองอย่าง กังวลว่าถึงจะพยายามในแบบของตัวเองไป แต่ก็แน่นอนว่าเวลาซ้อมก็น้อยกว่าใครๆ แต่เวลาว่างก็มีคนสอนการบ้านให้นะ (ผู้ชมหัวเราะ)
ในเวลาว่างก็มีคนช่วยติวให้ มีใครหลายๆ คนที่คอยช่วยเหลือมากมายจริงๆ เพราะงั้นในตอนนี้ ไม่ว่ายังไงฉันก็จะขอทำควบคู่กันไป และจะไม่ทรยศแรงสนับสนุนจากทุกคนอย่างแน่นอนค่ะ... อ่านถึงไหนแล้วนะ? (ผู้ชมหัวเราะ)
เอาล่ะค่ะๆ เพราะว่าในตอนนี้มีแฟนๆ ที่เข้าใจในสถานการณ์ของฉันอยู่ จึงทำให้ฉันทำกิจกรรมตรงนี้ได้ค่ะ อีกประมาณ 2 ปีฉันก็จะจบ ม. ปลาย อาจจะมีเรื่องที่ลำบากอยู่บ้าง แต่จากนี้ไปก็ขอฝากไค โคโคอะด้วยนะคะทุกคน วันนี้ขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ (ปรบมือ)
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น