[ แปล ] จดหมายวันเกิดจากคุณแม่ และสปีชเซตันไซของยูระ อาการิ (สเตจนอกสถานที่ @ AKB48 Theatre 23.03.19)

【จดหมายวันเกิดจากคุณแม่ ถึงยูระ อาการิ 】

สเตจนอกสถานที่ของ STU48 @ เธียเตอร์ AKB48 (รอบกลางวัน)

23.03.2019

------------------------------------------

ผู้บริหาร (อุนเอย์) ทุกท่าน ขอขอบคุณที่ได้จัดงานวันเกิดให้กับยูระ อาการิในวันนี้ และขอขอบคุณบรรดาแฟนๆ สมาชิก และสตาฟทุกท่าน ที่คอยช่วยเหลืออาการิมาโดยตลอดค่ะ

คุณแม่ของยูระ อาการิเองค่ะ

เนื่องในโอกาสงานวันเกิดอายุ 20 ปีซึ่งเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตนี้ อยากจะลองย้อนเรื่องราวชีวิตของอาการิสักเล็กน้อย จากมุมมองของคุณแม่เองค่ะ โปรดรับฟังกันนะคะ

วันที่ 12 มีนาคมเมื่อ 20 ปีก่อน เด็กน้อยผิวขาวผ่องใสน่ารักที่ชื่อว่าอาการิ ได้ถือกำเนิดขึ้นในฐานะสมาชิกของบ้านยูระค่ะ

ตั้งแต่ตอนเด็กๆ เป็นเด็กผู้หญิงที่หน้าบาน (ฮา) น่ารักน่าชัง ทั้งเพื่อนของพี่สาว และเพื่อนๆ รุ่นราวคราวเดียวกันก็ได้ช่วยดูแลเอาใจใส่ และฟูมฟักให้ความรักมาโดยตลอดค่ะ และด้วยเหตุนี้ จึงทำให้เด็กคนนี้เติบโตขึ้นเป็นเด็กที่อ่อนโยนและจริงใจค่ะ

ความสนใจในวงการบันเทิงได้เริ่มต้นขึ้นในช่วงสมัยประถม น่าจะเป็นช่วงที่ย้ายไปทำงานและอาศัยอยู่ที่เมืองอุระยะสุ (อยู่ในจังหวัดชิบะ ทางทิศตะวันออกของโตเกียว : ผู้แปล) ล่ะมั้ง พอได้เข้าไปเรียนในคลาสการเต้นกับเพื่อนที่สนิทกัน ก็ได้สัมผัสถึงความสามารถของเด็กโตเกียวที่อยู่ในระดับสูง ทั้งบรรยากาศในคลาส และความสามารถในระดับที่ไม่นึกว่าเป็นแค่เด็กประถมเท่านั้น ก็ได้ดึงดูดใจครอบครัวของเราค่ะ

นอกจากนี้ บรรดาเพื่อนในชั้นเดียวกันต่างก็พากันไปสมัครออดิชั่นกันเป็นว่าเล่น ถือเป็นอะไรที่น่าทึ่งมากทีเดียวค่ะ

บรรดาคนรอบข้างที่ฮิโรชิมะต่างมีความรู้สึกว่า การที่พูดว่า "อยากจะเป็นไอดอล" ถือเป็นเรื่องที่น่าอายอยู่บ้างนิดหน่อย ทำให้ฉันคิดในใจมาโดยตลอดว่าสิ่งนี้อาจเป็นอะไรที่ไม่ควรตั้งเป้าอย่างจริงจัง แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็เริ่มที่จะเปลี่ยนใจและคิดว่า "ขอลองดูสักตั้งดีไหมนะ"

แต่ทว่าในเดือนมีนาคมปีนั้น ได้เกิดภัยพิบัติแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในโทโฮคุ ทำให้ไม่สามารถอาศัยอยู่ได้ และต้องย้ายกลับมาอยู่ที่ฮิโรชิมะ ภายในเวลาเพียงแค่ 1 ปีเท่านั้นเองค่ะ

เพื่อให้ลืมความหวาดกลัวและความโศกเศร้าใจ จึงได้ให้อาการิเข้าเรียนในโรงเรียนสอนเต้นที่ฮิโรชิมะ เพื่อจะยังคงให้ได้ใกล้ความฝันที่อยากจะเป็นไอดอลค่ะ

แรกเริ่มเดิมที อาการิเป็นเด็กที่ไม่ถนัดทั้งการร้องและการเต้น ถึงจะร้องไห้ไปแต่ก็ฝึกซ้อมไปอย่างสุดชีวิต ฉันจึงได้เรียนรู้ถึงความพยายามเหล่านั้นค่ะ

หลังจากนั้นไม่นาน อาการิก็ได้บอกว่าอยากจะเข้า STU48 และได้สมัครออดิชั่นในฐานะดราฟต์ โดยที่ตัดสินใจไว้ว่าจะเป็นการออดิชั่นครั้งสุดท้ายของชีวิต และเป็นเพราะแฟนๆ ทุกท่าน จึงทำให้อาการิผ่านเข้ารอบมาได้ ต้องขอขอบคุณจริงๆ ค่ะ

แต่ทว่า แม้ว่าจะได้เข้ามาเป็นสมาชิกของ STU48 แล้วก็ตาม ก็ไม่ได้มีโอกาสที่จะได้แสดงฝีมือการร้องและการเต้นที่ได้ร่ำเรียนมา ไม่ว่าจะพยายามแล้วพยายามอีกแค่ไหน แต่ละวันที่แทบไม่มีโอกาสได้ออกงานเลยก็ได้ล่วงเลยผ่านมาเป็นเวลาแรมปี ฉันเองรู้สึกได้ว่าเจ้าตัวเองก็รู้สึกเจ็บปวดและใจสลายเช่นกันค่ะ ผู้บริหารทุกท่านคะ อาการิกำลังพยายามอยู่นะคะ ในปีนี้ถ้าให้อาการิได้รับโอกาสให้มีงานมากขึ้นสักนิดก็จะดีใจค่ะ เป็นคำขอจากคุณแม่เองค่ะ ยังไงต้องขอฝากด้วยนะคะ (ฮา)

อาจจะเป็นเรื่องราวที่ยาวไปนิด แต่นั่นก็คือเรื่องราวคร่าวๆ ของชีวิตอาการิที่ได้ลองถ่ายทอดออกมาให้ฟังค่ะ

และคุณแม่เองก็มีเรื่องที่อยากฝากอาการิไว้ด้วยเช่นกันค่ะ อาการิจัง สุขสันต์วันเกิดครบรอบ 20 ปีนะ มีผู้คนมากมายร่วมอวยพรแบบนี้ คงจะมีความสุขไม่น้อยเลยล่ะสิ ขอเพียงแค่แม่ได้เห็นใบหน้าที่ปลาบปลื้มใจของอาการิ แค่นั้นแม่ก็มีความสุขมากมายแล้วล่ะ เป็นเพราะอาการิ ทำให้แม่ได้มีชีวิตที่สนุกสนานสุดๆ เลย ขอบคุณจริงๆ นะ

แม้ในตอนนี้ตัวแม่เองอาจไม่มีอะไรที่จะมอบให้อาการิได้ แต่ก็ขอบคุณมากนะ ที่คอยช่วยเหลือแม่มาโดยตลอด แม่รักอาการิที่อ่อนโยนใจดีที่สุดเลย จากนี้ไปก็ขอให้เป็นเพื่อนที่ดีกันต่อไปนะ

จากนี้ไปก็อยากให้พยายามและมุ่งมั่นไปข้างหน้าอย่างไม่ลดละ โดยต้องไม่ลืมความรู้สึกขอบคุณจากทั้งแฟนๆ สตาฟ และทุกคนที่เกี่ยวข้องที่มีให้กับอาการินะ

ชีวิตของอาการิเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น  และจากนี้ไปก็จะเบ่งบานอย่างแน่นอน จงทำชีวิตของตัวเองให้เปล่งประกาย อาจจะมีเรื่องราวมากมายที่ทำให้เจ็บปวดใจ แต่จงอย่าลืมว่า ณ ตอนนี้สิ่งใดที่สำคัญนะ

สุดท้ายนี้ ขอขอบคุณผู้บริหารทุกท่านที่ให้โอกาสอาการิได้แสดงและได้ร้องได้เต้นอย่างเต็มที่ในวันนี้ รวมถึงแฟนๆ เหล่าสมาชิก และกรรมการจัดเซตันไซของอาการิทุกท่าน ขอบคุณที่ได้สร้างช่วงเวลาอันมีค่าให้กับอาการิด้วยค่ะ จากนี้ไปขอฝากสนับสนุนยูระ อาการิด้วยนะคะ

------------------------------------------

【สปีชของยูระ อาการิ เนื่องในงานวันเกิด】

ก่อนอื่น ฉันต้องขอขอบคุณทุกคนที่มาชมการแสดง และทุกคนที่ได้ตระเตรียมงานในวันนี้มากๆ ค่ะ

เมื่อ 1 ปีก่อน ฉันได้มีโอกาสมายืนบนเวทีนี้ในฐานะสมาชิกดราฟต์เคงคิวเซย์ค่ะ ครั้งนั้นฉันได้ขึ้นแสดงเปิดสเตจนอกสถานที่ ณ ที่แห่งนี้ ได้แสดงเพลง "Omoidasete Yokatta" ร่วมกับโอกิจังและโซระฮะจัง ซึ่งในตอนนั้นยังไม่ได้เป็นสมาชิก STU ฉันยังจดจำบรรยากาศในช่วงเวลาเหล่านั้นได้ดีมาจนถึงตอนนี้ค่ะ

ในตอนนี้ฉันที่ได้เป็นสมาชิกของ STU อย่างเต็มตัวแล้ว ก็เลยรู้สึกมีความสุขมากๆ ที่ได้กลับมาแสดงบนเวทีแห่งนี้อีกครั้งค่ะ ขอบคุณนะคะ

ฉันได้เริ่มตั้งเป้าหมายในการเป็นไอดอลตั้งแต่สมัย ป.6 ได้หมั่นฝึกซ้อมทั้งการร้องและการเต้น เข้าร่วมการออดิชั่นมากมายหลายต่อหลายครั้ง และฉันก็ได้ตัดสินใจว่าการออดิชั่นสมาชิกดราฟต์ครั้งนี้จะเป็นการออดิชั่นครั้งสุดท้ายในชีวิตฉันค่ะ

ฉันจึงรู้สึกขอบคุณที่ไม่ได้เป็นเพราะพลังของฉัน แต่เป็นพลังจากแฟนๆ ที่ทำให้ความฝันของฉันเป็นจริงค่ะ ขอบคุณนะคะ

เป็นเพราะทุกคนที่คอยชี้นำฉัน จึงทำให้ฉันได้ทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริงในวันนี้ แต่ฉันก็ต้องขอโทษที่ตัวฉันเองไม่อาจตอบแทนแรงสนับสนุนจากทุกคนได้เลยค่ะ

และตัวฉันก็จะพยายามให้มากขึ้นๆ ไปอีกค่ะ ฉันจะพยายามเพื่อให้ตัวเองได้เปล่งประกายมากยิ่งขึ้นไป เพื่อแฟนๆ ทุกคนที่คอยสนับสนุนค่ะ ขอบคุณนะคะ

------------------------------------------